ارزیابی اثر استفاده از مدل های رقومی ارتفاعی راداری و نقشه های زمینی بر نتایج شبیه سازی مدل های ژئومورفولوژیکی

در سال­ های اخیر مدل ­های رقومی ارتفاعی (dems) راداری به علت سهولت دسترسی و رایگان بودن، به طور گسترده­ای در مدل­ سازی­ هیدرولوژیکی و استخراج مشخصات ژئومورفولوژیکی حوزه­ های آبخیز مورد استفاده قرار گرفته اند. یکی از مهم ترین سوالات در به کارگیری مدل های ریاضی بارش و رواناب، اثر منبع تهیه مدل رقومی ارتفاعی بر نتایج شبیه­ سازی می باشد. در پژوهش حاضر، برای پاسخ بدین سوال تلاش شده است تا از طریق مقایسه اثرات استفاده از dem راداری srtm و dem حاصل از نقشه های 25000: 1 زمینی، عملکرد مدل kw-giuh ژئومورفولوژیکی و پارامترهای ورودی آن مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که در صورت استفاده از demهای راداری، مقادیر پارامترهای ژئومورفولوژیکی نظیر شیب متوسط زیرحوضه­ ها، شیب متوسط آبراهه­ ها و تعداد آبراهه ها بیشتر و طول متوسط جریان در سطح­ الارض و طول متوسط آبراهه­ ها همواره کمتر از مقادیر به دست آمده از نقشه­ های 1:25000 زمینی می­ باشند. در این حالت دبی اوج هیدروگراف، زمان پایه و شیب شاخه صعودی هیدروگراف به دست آمده از دو منبع تأمین dem متفاوت بوده، به نحوی که دبی اوج و شیب بازوی بالارونده هیدروگراف به دست آمده از نقشه های راداری در آستانه های مختلف شکل­ گیری آبراهه­ ها، به ترتیب اختلافی در حدود 12-1 و 60-1 درصد را نسبت به مقدار این کمیت در صورت استفاده از نقشه­ های 1:25000 زمینی نشان می دهد.